วิสาหกิจขนาดกลางและย่อม (Small and Medium Enterprises: SMEs) เป็นกลุ่มธุรกิจที่สำคัญของระบบเศรษฐกิจ เนื่องจากเป็นกลไกหลักที่สนับสนุนการขับเคลื่อนกิจกรรมและการเติบโตทางเศรษฐกิจที่สำคัญของประเทศ โดยเฉพาะ SMEs ในภาคบริการ เช่น ธุรกิจโรงแรม การท่องเที่ยว ร้านอาหาร รถเช่า ซึ่งเป็นแหล่งจ้างงานขนาดใหญ่ในระบบเศรษฐกิจ แรงงานในภาคบริการเช่นโรงแรมถือเป็นแรงงานทักษะ (Labor Skills) ที่จำเป็นต้องใช้ทักษะในการทำงานโดยเฉพาะทักษะด้านการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีและภาษาต่างประเทศ ทั้งนี้จากข้อมูลพบว่าความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษของคนไทยโดยเฉลี่ยจากคะแนน TOEFL iBT กับประเทศอื่นในอาเซียน (ยกเว้นบรูไน) พบว่าคะแนน TOEFL iBT เฉลี่ยของไทยในปี 2553 อยู่ที่ 75 คะแนน จากคะแนนเต็ม 120 คะแนน สูงกว่าประเทศเพื่อนบ้านอย่างกัมพูชา สปป.ลาว พม่า และเวียดนามเท่านั้น แต่ยังต่ำกว่าประเทศคู่แข่งสำคัญในอาเซียนอย่างสิงคโปร์ มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และอินโดนีเซีย สะท้อนให้เห็นว่าบุคลากรไทยยังมีความจำเป็นที่จะต้องพัฒนาระดับความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษให้สูงขึ้น เพราะการที่แรงงานไทยมีทักษะในการใช้ภาษาอังกฤษสูงขึ้นนั้นไม่เพียงแต่จะเป็นการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันกับแรงงานจากชาติอาเซียนอื่นท่ามกลางการเปิดเสรีการเคลื่อนย้ายแรงงานภายใต้ AEC เท่านั้น แต่ยังหมายถึงการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันในภาค SMEs ของประเทศในการดึงดูดการลงทุนจากต่างประเทศให้เข้ามาลงทุนในไทยเพิ่มขึ้นอีกด้วย อีกทั้งข้อมูลกรมพัฒนาฝีมือแรงงานยังระบุว่า แรงงานไทยอ่อนด้านภาษาอังกฤษ ที่กำหนดให้เป็นภาษากลางในอาเซียน นอกจากนี้ ประเทศไทยยังเจอปัญหาขาดแคลนแรงงานทั้งด้านคุณภาพและปริมาณด้วย โดยเฉพาะแรงงานระดับล่างที่ในขณะนี้ต้องพึ่งพาแรงงานต่างด้าวมากจนเกินไป ปัญหานี้อาจส่งผลกระทบที่ต่อตลาดแรงงานในประเทศด้านการย้ายออกของแรงงานฝีมือของไทยโดยเฉพาะแรงงานที่มีประสิทธิภาพสูง เพื่อไปทำงานในประเทศที่ให้ผลตอบแทนสูงกว่าอย่างสิงคโปร์ และมาเลเซีย ขณะที่มีการย้ายเข้ามาทำงานในประเทศไทยของแรงงานต่างชาติจากประเทศที่มีค่าจ้างแรงงานต่ำกว่า ซึ่งจะทำให้การแข่งขันในตลาดแรงงานของไทยรุนแรงขึ้น ดังนั้นจึงถือได้ว่าความสามารถในการใช้ภาษาต่างประเทศเป็นทักษะที่แรงงานไทยที่ทำงานใน SMEs ภาคบริการต้องได้รับการพัฒนา จังหวัดอุบลราชธานีซึ่งมีบริเวณชายแดนติดกับประเทศเพื่อนบ้านนั้น คาดว่าจะมีความคึกคักมากขึ้น จากการเปิดประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนที่จะมีผล ณ วันที่ 1 มกราคม 2558 เนื่องจากจะมีการสัญจรไปมาเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จากการเป็นจุดขนส่งทั้งทางบกและทางอากาศและเป็นประตูสู่อีก 5 ประเทศในอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง (Greater Mekong sub-region) และคาดว่าจะมีจำนวนผู้คนจากนานาประเทศเดินทางเข้าออกภายในภูมิภาคมากขึ้น ปรากฏการณ์นี้ส่งผลโดยตรงต่อผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในภาคบริการ เช่น ร้านอาหาร บริษัททัวร์ และธุรกิจโรงแรมขนาดกลางและขนาดใหญ่ที่กำลังขยายตัวมากขึ้นในจังหวัดเพื่อรองรับการเปิดประชาคมอาเซียน จากการลงพื้นที่สำรวจความต้องการพัฒนาทักษะด้านต่าง ๆ ของลูกจ้างและผู้ประกอบการ SMEs ภาคบริการพบว่าต้องการได้รับการพัฒนาทักษะด้านภาษาต่างประเทศมากที่สุดเนื่อง จากมีความจำเป็นต่อการปฏิบัติงาน จากปัญหาดังกล่าว คณะบริหารศาสตร์ในฐานะที่จัดการเรียนการสอนด้านการโรงแรม จึงเล็งเห็นความสำคัญของการเสริมทักษะแรงงานด้านภาษาต่างประเทศ ในภาคธุรกิจบริการ เช่นแรงงานระดับกลางและระดับล่างของโรงแรม ผู้ประกอบการบริษัททัวร์และลูกจ้าง ผู้ประกอบการร้านอาหารและลูกจ้างซึ่งเป็นเรื่องสำคัญที่จะช่วยพัฒนาและเพิ่มศักยภาพในการทำงาน อันจะช่วยเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันในระดับอาเซียน และเป็นการเตรียมความพร้อมที่สำคัญให้กับแรงงานในโรงแรมของจังหวัดอุบลราชธานี ก่อนเปิดประชาคมอาเซียนที่จะมีการเคลื่อนย้ายแรงงานมีฝีมืออย่างเสรี (Free Flow of Skilled Labour) อีกทั้งช่วยพัฒนาแรงงานให้มีทักษะขั้นสูงในเชิงคุณภาพ ถือเป็นการเสริมความเข้มแข็งให้ภาคธุรกิจเอกชนที่สอดคล้องกับความต้องการของผู้ประกอบการ SMEs ภาคบริการอย่างธุรกิจโรงแรมอย่างแท้จริง อีกทั้งยังสอดคล้องกับพันธกิจมหาวิทยาลัยอุบลราชธานีด้านการบริการวิชาการเพื่อเสริมสร้างความร่วมมือกับชุมชน สังคม ในภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขงและนโยบายการให้บริการวิชาการตามยุทธศาสตร์ของมหาวิทยาลัยด้านการให้บริการวิชาการเพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็ง ความมั่นคงด้านอาชีพ มุ่งเน้นการพัฒนาศักยภาพในด้านต่าง ๆ ของกลุ่มผู้ประกอบการ SMEs และสอดคล้องตามเกณฑ์การประกันคุณภาพตัวบ่งชี้ที่ 5.3.2 การเรียนรู้และเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชนหรือองค์กรภายนอกอีกด้วย