จังหวัดอุบลราชธานีมีพรมแดนติดกับสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวตอนล่าง ถือเป็นจุดยุทธศาสตร์ทางการค้าและการท่องเที่ยวที่สำคัญในอนุภาคลุ่มน้ำโขงตอนล่าง เพราะเป็นพื้นที่ที่มีนักลงทุน นักท่องเที่ยว และแรงงานต่างชาติ เดินทางทางเข้าออกราชอาณาจักรเป็นจำนวนมาก จากข้อมูลสถิติการเดินทางเข้า-ออกของสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองแห่งชาติ ปี พ.ศ. 2554 มีชาวต่างชาติเดินทางผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองในจังหวัดอุบลราชธานีโดยนับขาเข้าเป็นจำนวน 142,231 คนและขาออกจำนวน 115,540 คนและ จำนวนดังกล่าวน่าจะมีแนวโน้มสูงขึ้นทุกปี และคาดว่าจำนวนชาวต่างชาติที่จะเดินทางเข้าออกตามพื้นที่ชายแดนในจังหวัดอุบลราชธานีจะเพิ่มมากขึ้นหลังจากประเทศไทยเข้าสู่ประชาคมอาเซียนในปี พ.ศ. 2558 ซึ่งจะส่งผลดีต่อการแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรมของคนในพื้นที่และประเทศไทยโดยรวม หน่วยงานของรัฐในแถบพื้นที่ชายแดนที่จะมีส่วนสำคัญในการเสริมสร้างบรรยากาศการลงทุนและการท่องเที่ยวเพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียนของประเทศไทยคือ ด่านตรวจคนเข้าเมืองและจุดผ่านแดนถาวร ซึ่งเป็นพื้นที่ราชการพื้นที่แรก (contact zone) ที่คนจากสองวัฒนธรรมเข้ามามีปฏิสัมพันธ์ต่อกัน จังหวัดอุบลราชธานีมีด่านตรวจคนเข้าเมืองทั้งหมด 3 ด่าน ในอำเภอพิบูลมังสาหาร อำเภอโขงเจียม และอำเภอเขมราฐ และมีจุดผ่านแดนถาวร 3 แห่ง ที่ ช่องเม็ก อำเภอสิรินธร บ้านปากแซง อำเภอนาตาล และสนามบินนานาชาติอุบล เจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติงานในหน่วยงานเหล่านี้จะเป็นฟันเฟืองสำคัญที่เอื้อให้เกิดความร่วมมือด้านเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม ซึ่งเป็นเป้าประสงค์หลักของประชาคมอาเซียน เนื่องจากผู้รับบริการที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองและจุดผ่านแดนถาวรไม่ได้มีเฉพาะชาวไทย หรือชาวลาว ที่สามารถใช้ภาษาไทย ภาษาลาว หรือภาษาท้องถิ่นอีสานในการติดต่อกับเจ้าหน้าที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองเท่านั้น หากแต่ยังมีชาวต่างชาติอื่นๆ เช่น ชาวยุโรป อเมริกา จีน หรือ ญี่ปุ่น ที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางในการติดต่อกับเจ้าหน้าที่ ซึ่งในบางครั้งการสื่อสารผ่านภาษาอังกฤษที่ขาดประสิทธิภาพอาจก่อให้เกิดความเข้าใจผิดระหว่างเจ้าหน้าที่ชาวไทยกับผู้รับบริการชาวต่างชาติ เช่น ทั้งผู้ให้บริการและผู้รับบริการไม่คุ้นชินสำเนียงของอีกฝ่าย ซึ่งมีความแตกต่างหลากหลายไปตามเชื้อชาติหรือภูมิหลังด้านอื่นๆของผู้สื่อสาร ในบางกรณีทั้งผู้ให้บริการและผู้รับบริการชาวต่างชาติขาดทักษะในการใช้ภาษาอังกฤษ ขาดความเข้าใจในการรับรู้ สื่อสารด้วยภาษาใบ้ อุปสรรคเหล่านี้ทำให้การสื่อสารระหว่างเจ้าหน้าที่ให้บริการชาวไทยและผู้รับบริการชาวต่างประเทศไม่บรรลุวัตถุประสงค์และไม่ประสบผลสำเร็จ นอกจากนี้ ปัจจัยที่สำคัญอย่างอีกอย่างหนึ่งที่ก่อให้เกิดความเข้าใจผิดในการสื่อสารผ่านภาษาอังกฤษระหว่างเจ้าหน้าที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองและชาวต่างชาติคือ การขาดความเข้าใจและตระหนักรู้ถึงความแตกต่างทางวัฒนธรรม เช่น เจ้าหน้าที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองอาจมีความคิดว่าการที่ชาวต่างชาติถามคำถามเรื่องต่างๆบ่อยๆ คือการท้าทายอำนาจเจ้าหน้าที่ ในขณะที่เจ้าหน้าที่เองอาจมีข้อจำกัดในการสื่อสารภาษาอังกฤษกับชาวต่างชาติ จึงทำให้ท่าทางและการแสดงออก เช่น การตอบคำถามสั้นๆ หรือ เลี่ยงการตอบคำถามนั้นๆ อาจถูกนำไปตีความว่าเจ้าหน้าที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองขาดจิตบริการ ดังนั้น คณะผู้ดำเนินโครงการจึงมีความประสงค์ที่จะจัดการบริการวิชาการ การอบรมการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารในบริบทระหว่างวัฒนธรรมให้กับเจ้าหน้าที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองและจุดผ่านแดนถาวรในพื้นที่ชายแดนจังหวัดอุบลราชธานี เพื่อพัฒนาศักยภาพของเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงาน ซึ่งการอบรมดังกล่าวนี้ถือเป็นการต่อยอดงานวิจัย"การศึกษาปัญหาการใช้ภาษาอังกฤษในบริบทการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรมระหว่างเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองและชาวต่างชาติที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองอำเภอสิรินธรและอำเภอโขงเจียม" ซึ่งเน้นไปที่สองประเด็นปัญหาคือ ทักษะการใช้ภาษาอังกฤษในการติดต่อสื่อสารกับผู้รับบริการชาวต่างชาติ และการตระหนักรู้ความแตกต่างทางวัฒนธรรม คณะผู้ดำนเนินโครงการหวังเป็นอย่างยิ่งว่าหากเจ้าหน้าที่ได้รับการพัฒนาศักยภาพในสองด้านนี้แล้วจะช่วยให้สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองดำเนินงานภายใต้วิสัยทัศน์ที่ว่า “บริการอย่างเต็มใจ สร้างสังคมไทยให้มั่นคง ดำรงความเป็นอาเซียน” (“Willing to Serve, Secure Thai Society and Leading ASEAN”) ได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น พร้อมทั้งปฏิบัติตามพันธกิจของสำนักงานที่เน้นด้านการส่งเสริมการท่องเที่ยว เศรษฐกิจ และความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ซึ่งสอดคล้องกับเป้าประสงค์หลักของประชาคมอาเซียน