คณะศิลปศาสตร์เป็นองค์กรในมหาวิทยาลัยอุบลราชธานีที่ดำเนินการสอนในสาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ โดยเปิดสอนในระดับปริญญาตรีตั้งแต่ พ.ศ. 2543 และเปิดสอนในระดับปริญญาโทเมื่อ พ.ศ. 2545 ปัจจุบันคณะศิลปศาสตร์เปิดสอนทั้งในหลักสูตรปริญญาตรีและปริญญาโท รวมทั้งสิ้น 10 หลักสูตร เป็นหลักสูตรระดับปริญญาตรี 8 หลักสูตรคือ การท่องเที่ยว ภาษาอังกฤษและการสื่อสาร การพัฒนาสังคม ประวัติศาสตร์ ภาษาไทยและการสื่อสาร ภาษาจีน ภาษาญี่ปุ่น และนิเทศศาสตร์ และหลักสูตรระดับปริญญาโท 2 หลักสูตร คือสังคมศาสตร์และการพัฒนา และ การสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ โดยหลักสูตรทั้งหมดดำเนินการภายใต้วิสัยทัศน์คณะที่ว่า ?ศูนย์กลางความรู้ด้านภาษา สังคม และวัฒนธรรมในอีสานใต้และลุ่มน้ำโขง ? คณะศิลปศาสตร์มีหลักสูตรที่หลากหลายทั้งด้านภาษา วัฒนธรรมและสังคม แต่ละปีหลักสูตรดังกล่าวทั้งในระดับปริญญาตรีและปริญญาโทสามารถผลิตบัณฑิตออกสู่สังคมเป็นจำนวนมาก และบัณฑิตเหล่านั้นต่างก็ออกไปรับใช้สังคมโดยการทำงานในหน่วยงานต่างๆทั้งภาครัฐและเอกชน นอกจากการผลิตบัณฑิตแล้ว เพื่อให้บรรลุวิสัยทัศน์ดังกล่าวคณะยังดำเนินพันธกิจทางด้านการวิจัย บริการวิชาการและทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมทางด้านภาษา สังคม และวัฒนธรรม โดยในช่วงเวลา 10 ปีที่ผ่านมาคณะมีโครงการวิจัย บริการวิชาการ และทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมที่เกี่ยวกับอีสานใต้และลุ่มน้ำโขงจำนวนมาก เช่น ชุดโครงการวิจัยชายแดน โครงการบริการวิชาการอบรมครูผู้สอนภาษาอังกฤษในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา โครงการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมการแสดงละครภาษาอังกฤษของหลักสูตรภาษาอังกฤษและการสื่อสารเป็นต้น ยิ่งไปกว่านั้นคณะยังมีศูนย์ข้อมูลอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง ซึ่งเป็นศูนย์รวบรวมข้อมูลทางด้านสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ของประเทศในภูมิภาคลุ่มน้ำโขงทั้งที่เป็นหนังสือ เอกสารสิ่งพิมพ์ สื่อโสตทัศนวัสดุต่างๆ อย่างไรก็ดีแม้ว่าคณะจะมีภารกิจทั้งการเรียนการสอน วิจัย บริการวิชาการ และทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมออกสู่สาธารณชนอย่างสม่ำเสมอ และภารกิจกิจดังกล่าวยังตอบสนองต่อการที่ประเทศไทยจะเข้าสู่การเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ( AEC )ใน พ.ศ 2558 อีกด้วย แต่การดำเนินการทางวิชาการของคณะยังไม่เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย เนื่องจากขาดการประชาสัมพันธ์ในเชิงรุก อนึ่ง คณะศิลปศาสตร์ได้จัดโครงการเปิดบ้านศิลปศาสตร์ในปีงบประมาณ 2556 ที่ผ่านมา และได้จัดรูปแบบกิจกรรมที่หลากหลาย ทั้งในภายในคณะศิลปศาสตร์ และในภายนอกสถานที่คือ ที่ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียน อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี การดำเนินการดังกล่าวประสบความสำเร็จด้วยดี อย่างไรก็ตาม การจัดโครงการเปิดบ้านศิลปศาสตร์ในลักษณะดังกล่าว ยังจำเป็นต้องขยายพื้นที่ไปสู่กลุ่มเป้าหมายให้เป็นที่รู้จักกันในวงกว้างและควรกระทำอย่างต่อเนื่อง ดังนั้น จึงเห็นควรจัดโครงการเปิดบ้านศิลปะศาสตร์ครั้งที่ 2 ขึ้น เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ตามที่กำหนดไว้ อีกทั้งเป็นการสร้างเครือข่ายทางวิชาการ เครือข่ายการบริการวิชาการ และเครือข่ายการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมกับองค์กรภายนอกในเขตพื้นที่บริการ ซึ่งมีความสอดคล้องกับพันธกิจของคณะทั้งด้านการเรียนการสอน การวิจัย การบริการวิชาการ และทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมอีกทางหนึ่งด้วย