ตามที่ กรรมการมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี เมื่อคราวประชุมครั้งที่ 7 มิถุนายน 2554 ได้ให้ความเห็นชอบให้ในการดำเนินกิจกรรมให้บริการวิชาการเพื่อพัฒนาการเรียนรู้แก่เด็กและเยาวชน โดยได้น้อมนำพระราชดำริของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารีในพัฒนาเด็กและเยาวชน เป็นแนวทางในการดำเนินงานของมหาวิทยาลัย ซึ่งกองงานในพระองค์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ได้จัดทำ “แผนพัฒนาเด็กและเยาวชนในถิ่นทุรกันดาร ตามพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี” ฉบับที่ 4 (พ.ศ. 2550-2559) เพื่อกำหนดกรอบแนวทางการจัดทำแผนของสถานศึกษาและของทุกภาคส่วนที่สนับสนุนการพัฒนา โดยเป้าหมายสูงสุดของการพัฒนา คือ “เด็กและเยาวชน มีโภชนาการดี สุขภาพแข็งแรง ใฝ่เรียนรู้ ซื่อสัตย์ ประหยัด และอดทน มีความรู้ และทักษะทางวิชาการและการอาชีพเพื่อเป็นพื้นฐานของการดำรงชีวิต รักและหวงแหนทรัพยากรธรรมชาติ ภาคภูมิใจในวัฒนธรรมท้องถิ่นและความเป็นไทย และมีส่วนร่วมในการพัฒนาชุมชนและประเทศชาติได้” ดังนั้น เพื่อให้การดำเนินงานของมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี สอดคล้องกับแผนการพัฒนาฯ ข้างต้น จึงกำหนดยุทธศาสตร์ในการดำเนินงานไว้ 5 ประเด็น ดังนี้ ยุทธศาสตร์ที่ 1 : การเพิ่มโอกาสทางการศึกษาให้แก่นักเรียนโรงเรียนในโครงการ ฯ ยุทธศาสตร์ที่ 2 : การเสริมสร้างศักยภาพในการเรียนรู้ของนักเรียนโรงเรียนในโครงการ ฯ ยุทธศาสตร์ที่ 3 : การเสริมสร้างศักยภาพทางการอาชีพของนักเรียนและชุมชนในโครงการ ฯ ยุทธศาสตร์ที่ 4 : การสร้างเสริมสุขภาพอนามัยของเด็กและเยาวชน ยุทธศาสตร์ที่ 5 : การเสริมสร้างศักยภาพของเด็กและเยาวชน ในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อมและสืบทอดวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น จากมาตรฐานการเรียนรู้ช่วงชั้นที่ 1 สาระที่ 1 โดยกระทรวงศึกษาธิการ ในหัวข้อภาษาเพื่อการสื่อสารกําหนดไว้ว่า ผู้เรียนควรเข้าใจกระบวนการฟัง การอ่าน สามารถตีความเรื่องที่ฟังและอ่าน จากสื่อประเภทต่างๆ และนําความรู้มาใช้อย่างมีวิจารณญาณ นิทานจึงเป็นสื่อหนึ่งที่มีคุณค่าต่อเด็ก การเล่านิทานเป็นการสร้างการเรียนรู้ให้เกิดขึ้นกับเด็ก สร้างแรงจูงใจในการเรียนรู้ ส่งเสริมให้เด็กมีคุณลักษณะที่พึงประสงค์ในด้านต่างๆทั้งการกล้าแสดงออก ความเชื่อมั่นในตนเอง การคิดและจินตนาการ ที่สำคัญนิทานช่วยส่งเสริมพัฒนาการทางด้านสติปัญญาของเด็กได้อย่างชัดเจน โดยเฉพาะการช่วยให้เด็กได้พัฒนาทักษะทางด้านภาษา ทั้งการฟัง การพูด การอ่านและการเขียน รวมถึงการจดจำคำศัพท์ที่มีในนิทานก็เป็นการขยายประสบการณ์ของเด็กให้กว้างขวางมากขึ้น นอกจากนั้นการเล่านิทานยังการส่งเสริมพัฒนาการทางด้านสังคม เพราะเด็กมีโอกาสสร้างปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ใหญ่กับเด็กและเด็กกับเด็ก ทำให้เด็กเกิดการเรียนรู้ที่จะเข้าใจตนเองและเข้าใจผู้อื่นได้มากขึ้นนำไปสู่การพัฒนาทางด้านสังคม ในขณะเดียวกันเด็กก็ได้เรียนรู้การใช้ภาษาลักษณะต่างๆในสถานการณ์จริงโดยผ่านตัวละครต่างๆในนิทาน เสริมสร้างการคิดวิเคราะห์และส่งเสริมความสามารถในการสรุปความของเนื้อหาสำคัญในนิทาน ตามมติที่ประชุมปรึกษาหารือแผนการให้บริการวิชาการแก่โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน เมื่อวันจันทร์ที่ 25 พฤษภาคม 2558 ณ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ทางครูโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน ได้แสดงความต้องการให้ทางคณะศิลปศาสตร์ จัดโครงการอบรมเพื่อพัฒนาทักษะทางภาษาให้แก่นักเรียนโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนเพื่อให้สามารถนำไปใช้ในการเรียนและประยุกต์ใช้เพื่อสื่อสารในชีวิตประจำวันได้ ดังนั้นเพื่อให้ตอบสนองต่อความต้องการดังกล่าว และเป็นไปตามยุทธศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยกำหนด รวมถึงเพื่อให้สอดคล้องกับมาตรฐานการเรียนรู้ของกระทรวงศึกษาธิการ และที่สำคัญคือเพื่อเป็นการเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพฯ เนื่องในโอกาสที่ทรงเจริญพระชนม์มายุ ครบ 5 รอบ คณะศิลปศาสตร์ซึ่งเป็นหน่วยงานหนึ่งในมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี จึงเห็นควรจัดโครงการพัฒนาความรู้และทักษะการใช้ภาษาให้เกิดแก่นักเรียนโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนผ่านกิจกรรมการเล่มนิทาน เพื่อพัฒนาการศึกษาของเยาวชนในกลุ่มดังกล่าว ซึ่งเมื่อนักเรียนมีความรู้และทักษะในเรื่องดังกล่าวเป็นอย่างดีแล้ว จะช่วยให้การเรียนรู้ในด้านอื่น ๆ เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพต่อไป