ในอดีตที่ผ่านมารัฐบาลได้กำหนดนโยบายการให้ความช่วยเหลือแก่ประชาชนผ่านระบบกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมืองแห่งชาติ โดยได้สนับสนุนเงินงบประมาณให้กับกองทุนหมู่บ้าน ในช่วง 13 ปี ที่ผ่านมา เพื่อเป็นเงินทุนหมุนเวียนในหมู่บ้านทั่วประเทศ รวมทั้งสิ้น 151,565.82 ล้านบาท (จากวงเงินที่อนุมัติ 166,895.8041 ล้านบาท) : ข้อมูลจากศิริขวัญ วิเชียรเพลิศ นักวิเคราะห์งบประมาณปฏิบัติการ สังกัดสำนักงบประมาณของรัฐสภา สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร พบว่าผลการดำเนินงานของกองทุนหมู่บ้านในปี 2556 มีผลการดำเนินงานที่มีประสิทธิภาพลดลง และมีผลการประเมินต่ำกว่าคะแนนเฉลี่ยเงินทุนหมุนเวียนประเภทเพื่อการกู้ยืมแสดงถึงความยั่งยืนของกองทุนหมู่บ้านในการดำเนินงานของกองทุนที่ผ่านมาว่ามีความยั่งยืนในระยะยาวลดลง โดยพบประเด็นปัญหาและอุปสรรคในการดำเนินงานและบริหารจัดการของกองทุนหมู่บ้านดังนี้ 1. กองทุนหมู่บ้านมีหนี้ค้างชำระและเงินขาดบัญชีมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจากร้อยละ 4.74 ในปี 2547 เป็นร้อยละ 22.7 ในปี 2553 แสดงถึงความสามารถในการชำระหนี้ที่ลดลงของลูกหนี้ซึ่งมีหลายกองทุนหยุดดำเนินกิจกรรมหรือคณะกรรมการกองทุนหมู่บ้านไม่สามารถบริหารจัดการใด ๆ ได้ 2. มีปัญหาด้านกระบวนการ (Process) เนื่องจากไม่มีระบบการจัดการที่มีประสิทธิภาพในการติดตามควบคุมดูแลโครงการอย่างต่อเนื่อง 3. มีจุดอ่อนในการจัดทำหลักฐานทางด้านการเงินและบัญชีที่ไม่ได้มาตรฐาน มีการจัดเก็บข้อมูลไม่เป็นปัจจุบัน ไม่มีการเปิดเผยข้อมูลผลการดำเนินงานและงบการเงิน 4. บุคลากรของกองทุนยังขาดความรู้ความเข้าใจในการบริหารจัดการหนี้ และการติดตามหนี้อย่างเป็นระบบ รวมถึงการจัดทำรายงานทางการเงินที่ใช้ในการตัดสินใจของคณะกรรมการกองทุนหมู่บ้าน ฯ จากปัญหาดังกล่าวคณะบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี จึงเล้งเห็นปัญหาและความสำคัญดังกล่าว จึงได้จัดให้มีการอบรมเชิงแฏิบัติการ "โครงการการบริหารจัดการติดตามหนี้ของกองทุนหมู่บ้าน ในเขตตำบลเมืองศรีไค" เพื่อให้สมาชิกและบุคลากรของกองทุนหมู่บ้านได้มีความรู้ความเข้าใจในหลักการบริหารจัดการหนี้อย่างเป็นระบบ และการจัดทำรายงานต่างๆ ที่จะช่วยให้เกิดการบริหารติดตามหนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ รวมทั้งด้านการบริหารสินเชื่อ การติดตามเร่งรัดหนี้ การบริหารความเสี่ยง การตรวจสอบภายใน การควบคุมภายในที่ดี เพื่อกาหนดแนวทางการบริหารจัดการที่เหมาะสมและมีประสิทธิภาพ