แนวทางการพัฒนา ตามร่างกรอบแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 นั้น ได้ระบุเรื่องหลักที่ต้องให้ความสำคัญในการพัฒนาประเทศเอาไว้เบื้องต้น เผยแพร่ ณ เดือนกันยายน 2558 อาทิ ข้อ 2.การพัฒนาเศรษฐกิจรายสาขา มุ่งส่งเสริมด้านการวิจัยและพัฒนา การพัฒนาผลิตภาพแรงงาน ยกระดับคุณภาพแรงงานทั้งในระบบและนอกระบบ การปรับโครงสร้างภาคอุตสาหกรรมและบริการ ข้อ 4.การพัฒนาศักยภาพคนให้สนับสนุนการเจริญเติบโตของประเทศ และมีคุณภาพชีวิตที่ดี ประกอบด้วยการพัฒนาคนในทุกช่วงทุกวัยให้สนับสนุนการเติบโตของประเทศ ยกระดับคุณภาพการศึกษา (คมชัดลึก. 15 กันยายน 2558) ซึ่งแนวนโยบายของแผนชาติดังกล่าวนั้น สอดคล้องกับการบูรณาการยุทธศาสตร์ชาติ ในยุทธศาสตร์ที่ 1 : การเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศ เพื่อหลุดพ้นจากประเทศรายได้ปานกลาง (Growth & Competitiveness) ประเด็นหลักที่ 7 การพัฒนาขีดความสามารถในการแข่งขัน และยุทธศาสตร์ที่ 2 : การลดความเหลื่อมล้ำ (Inclusive Growth) ประเด็นหลักที่ 1 การพัฒนาคุณภาพการศึกษา และประเด็นหลักเรื่องแรงงาน รวมทั้งสอคล้องกับนโยบายรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ (พลเอกดาว์พงษ์ รัตนสุวรรณ) ในนโยบายที่ 4. ทวิภาคี (สหกิจศึกษา (Work Integrated learning :WIL)) โดยหลักการคือ ต้องการสร้างความเข้าใจระหว่างสถาบันการศึกษา และสถานประกอบการ และทำความร่วมมือกันในแง่การให้โอกาสนักศึกษาที่ใกล้จะจบการศึกษาได้มีพื้นที่ในการฝึกภาคปฎิบัติทางอาชีพ เพื่อให้เป็นคนเก่งคิด เก่งเรียนรู้ และเก่งปฏิบัติ เพื่อแก้ไขปัญหาคุณภาพการศึกษาที่ส่งผลกระทบต่อคุณภาพบัณฑิตไทยที่ผ่านมา ซึ่งสถานประกอบการมักให้ความเห็นถึงบัณฑิตจบใหม่ว่าอ่อนประสบการณ์ ไม่เก่งงานเหมือนผู้ที่จบสายอาชีวะมาโดยตรง แต่กลับเรียกค่าแรงสูง มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ถือเป็นมหาวิทยาลัยของรัฐที่เติบโตมาในระยะเวลาหลายสิบปี เคียงคู่กับชุมชนท้องถิ่น ด้วยอาณาบริเวณของจังหวัดอุบลราชธานี ซึ่งติดกับชายแดน การทำมาค้าขายค่อนข้างเจริญเติบโต การกำเนิดขึ้นของธุรกิจใหญ่ในจังหวัด อาทิ ธุรกิจการเกษตร โรงสี บริษัทผลิตและชำแหละสัตว์ปีก บริษัทผลิตพลังงานทางเลือก ฯลฯ ซึ่งกำลังขยายตัวอย่างมากเพื่อรองรับประชาคมอาเซียน แต่สิ่งที่ยังขาดอยู่คือสถาบันการศึกษาที่จัดทำหลักสูตรหรือมีนโยบายสหกิจศึกษาในระดับอุดมศึกษา ดังนั้น การสร้างความเข้าใจระหว่างสถานประกอบการทั้งเอกชนและภาครัฐ กับสถาบันการศึกษา นำโดยมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี จึงถือเป็นจุดเริ่มต้นทางยุทธศาสตร์ด้านการศึกษาที่มุ่งเน้นการพัฒนาแรงงานได้เป็นอย่างดี ทั้งนี้ หากการดำเนินโครงการนี้สำเร็จลุล่วงในปีแรก หวังใจว่าในปีถัดไปจะขยายผลนำไปสู่การแสวงหาเครือข่ายความร่วมมือระดับจังหวัด ภาค และระดับประเทศลุ่มน้ำโขงต่อไป เนื่องจากแนวนโยบายการเปิดเสรีเรื่องแรงงาน จะทำให้การแลกเปลี่ยนทางด้านแรงงานใน 8 กลุ่มอาชีพเป็นไปโดยสะดวกมากขึ้น ประเทศไทยควรพร้อมตั้งแต่วันนี้ ก่อนที่จะสายไปมากกว่านี้