จากสภาพสังคม สิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจที่เปลี่ยนแปลงไปในปัจจุบัน ส่งผลต่อภาวะสุขภาพทั้งในด้านภาวะสุขภาพทางกาย และทางจิตใจ ซึ่งแม้ว่าอายุคาดเฉลี่ยของคนไทยจะยืนยาวขึ้นแต่ไม่สัมพันธ์กับการมีสุขภาพดี นั่นคือ อายุยืนยาวแต่มีความเจ็บป่วย ซึ่งสาเหตุหลักมาจากพฤติกรรมการดำเนินชีวิตที่ไม่พอเพียงและขาดความสมดุล ขาดการดูแลเอาใจใส่สุขภาพ การป้องกันปัจจัยเสี่ยง และการสร้างเสริมสุขภาพของตนเอง (กระทรวงสาธารณสุข 2555 : 13-16) ซึ่งเป้าหมายหลักของการสร้างเสริมสุขภาพ คือ การทำให้บุคคลนั้นเกิดพฤติกรรมการสร้างเสริมสุขภาพโดยการพัฒนาศักยภาพของบุคคลในการควบคุม ดูแลและปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพของตนเองให้เหมาะสม และเมื่อบุคคลมีภาวะสุขภาพที่ดีก็จะส่งผลดีทั้งต่อตนเอง ครอบครัวและสังคม ทั้งนี้ในการดำเนินการด้านการสร้างเสริมสุขภาพจำเป็นต้องดำเนินการในทุกช่วงวัยเนื่องจากปัญหา ภาวะเสี่ยงด้านสุขภาพของบุคคลในแต่ละช่วงวัยมีความแตกต่างกัน ทั้งในกลุ่มวัยเด็ก วัยรุ่น วัยทำงาน สตรีในระยะตั้งครรภ์และหลังคลอด และวัยสูงอายุ พยาบาลเป็นผู้ที่มีบทบาทสำคัญในการให้การดูแล ช่วยเหลือ ให้คำแนะนำในการสร้างเสริมสุขภาพให้กับบุคคลในทุกช่วงวัยเพื่อให้มีบุคคล ครอบครัว และชุมชนมีสุขภาพที่ดีทั่งสุขภาพกาย จิตใจ สังคมและจิตวิญญาณ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี เห็นความสำคัญในการสร้างเสริมสุขภาพแก่ประชาชนในเขตพื้นที่ให้บริการของมหาวิทยาลัยอุบลราชธานีเพื่อถ่ายทอดและพัฒนา สร้างเสริมให้ประชาชนสามารถสร้างเสริมสุขภาพของตนเอง ครอบครัว และชุมชนได้ ภายใต้บริบทของชุมชน รวมทั้งเป็นการสนับสนุนการประยุกต์ใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในด้านการสร้างเสริมสุขภาพ ซึ่งสอดคล้องตามปรัชญาของมหาวิทยาลัยที่ว่า สร้างสติและปัญญาแก่สังคม บนพื้นฐานความพอเพียงนอกจากนี้ในการดำเนินการได้มีการบูรณาการโครงการเข้าไปกับการเรียนการสอนในรายวิชาการสร้างเสริมสุขภาพ สำหรับนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ ชั้นปีที่ 2 เพื่อเป็นการพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของนักศึกษาทั้งในด้านทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม ทักษะการสื่อสารและทักษะชีวิตและอาชีพ ทั้งนี้เพื่อให้นักศึกษาและชุมชนเกิดการเรียนรู้ด้านการสร้างเสริมสุขภาพร่วมกัน