ปัญหาทางด้านสุขภาพของมนุษย์เป็นปัญหาที่สำคัญทางสาธารณสุขปัญหาหนึ่ง จากการรายงานสถิติของอัตราผู้ป่วยใน 10 อันดับแรกของสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอุบลราชธานี ในปี 2553 พบว่า อัตราป่วยอันดับหนึ่งคือ ระบบต่อมไร้ท่อ โภชนาการและเมตาบอลิซึม ส่วนโรคเบาหวาน และความดันโลหิตสูงอยู่ในลำดับที่ 7 และ 8 ตามลำดับ และยังพบว่าอัตราตาย 10 อันดับแรกของปี 2552 คือ โรคมะเร็ง เป็นอันดับหนึ่ง และโรคเบาหวานอยู่ในลำดับที่ 8 (สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอุบลราชธานี, 2554) ซึ่งพบว่าโรคที่เป็นสาเหตุการตายที่กล่าวมาเป็นโรคเรื้อรัง ที่สาเหตุหนึ่งของการเกิดโรคเกิดจากพฤติกรรมการดูแลสุขภาพของตนเองของประชาชนไม่ดี เช่น เรื่องการออกกำลังกาย การบริโภคอาหาร การจัดการกับระบบความเครียดของตนเอง สิ่งแวดล้อม เป็นต้น ซึ่งหากประชาชนได้รับความรู้ที่ถูกต้อง และมีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการดูแลสุขภาพของตนเองได้ดี อาจจะส่งผลให้การเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรัง ไม่รุนแรงมากกว่าเดิมลดการเกิดภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ ตามารวมไปถึงประชาชนผู้ที่ยังไม่เป็นโรคก็เป็นการป้องกันการเกิดโรคได้อีกด้วย ดังนั้นหากประชาชนมีพฤติกรรมในการดูแลสุขภาพของตนเองที่ดีทั้งทางด้านร่างกาย และสิ่งแวดล้อม ก็มีจะมีส่วนช่วยในการป้องกันการเกิดโรค และช่วยชะลอโรคไม่ให้รุนแรงมากขึ้นได้ รวมถึงการส่งเสริมให้ประชาชนรู้จักการประเมินสุขภาพตนเองร่วมกับการมีส่วนร่วมในการศึกษาและพัฒนาระบบสุขภาพของตนเอง และชุมชนอย่างมีส่วนร่วม การศึกษาระบบสุขภาพชุมชน เพื่อส่งเสริมสุขภาพ วิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข เป็นหน่วยงานที่ผลิตบัณฑิตทางด้านวิทยาศาสตร์สุขภาพ และมีบุคลากรที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญ เกี่ยวกับการส่งเสริม ป้องกัน และฟื้นฟูสุขภาพให้แก่ประชาชน รวมไปถึงการป้องกันการเกิดโรคด้วย การประเมินผลกระทบทางด้านสิ่งแวดล้อม และสังคมร่วมด้วย ดังนั้นเพื่อเป็นการให้บริการความรู้พร้อมทั้งส่งเสริมให้มีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการดูแลสุขภาพในทุกกลุ่มอายุ เพือเป็นการดูแลสุขภาพของตนเองของประชาชนในเขตจังหวัดอุบลราชธานี วิทยาลัยฯ จึงเสนอโครงการระบบสุขภาพชุมชนแบบมีส่วนร่วมและสร้างพลังชุมชนในการพัฒนาสุขภาพและสิ่งแวดล้อมในเขตจังหวัดอุบลราชธานี และประยุกต์ความรู้ดังกล่าวให้กับประชาชนที่เข้าร่วมโครงการ เพื่อนำความรู้ที่ได้แก้ไขพฤติกรรมที่นำไปสู่การป่วยด้วยโรคเรื้อรัง ให้กับประชาชนสามารถควบคุมและป้องกันไม่ให้มีอาการรุนแรงเพิ่มมากขึ้น สามารถทำงานและดำรงชีวิตประจำวันได้อย่างมีความสุข ตลอดจนสร้างความเชื่อด้านสุขภาพที่ถูกต้อง สอดคล้องกับวัฒนธรรมและบริบทของชุมชน เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนต่อไป พร้อมทั้งทำการประยุกต์ความรู้ดังกล่าวให้กับประชาชนที่เข้าร่วมโครงการ เพื่อนำความรู้ที่ได้แก้ไขพฤติกรรมที่นำไปสู่การป่วยด้วยโรคเรื้อรัง ให้กับประชาชน สามารถควบคุมและป้องกันไม่ให้มีอาการรุนแรงเพิ่มมากขึ้น สามารถทำงานและดำรงชีวิตประจำวันได้อย่างมีความสุข