SMEs หรือธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม มีความสำคัญต่อประเทศไทยเป็นอย่างยิ่งเนื่องจากเป็นภาคการผลิตและบริการที่มีจำนวนมาก จึงเป็นตัวขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ อย่างไรก็ตาม จากสถิติของประเทศที่พัฒนาแล้วพบว่า มากกว่า 50% ของ GDP มาจาก SMEs เช่น สหรัฐอเมริกามีสัดส่วนรายได้กว่า 65% ญี่ปุ่น 60% ประเทศในกลุ่มยุโรป 52% (ROBU, 2013) หรือแม้กระทั่งประเทศในกลุ่มเอเชียเช่น จีนและอินโดนีเซียนั้นต่างมีสัดส่วนรายได้ประมาณ 60% และ 59% ตามลำดับ (Yoshino, 2015) ซึ่งสูงกว่าประเทศไทยที่มีสัดส่วนรายได้จาก SMEs เพียง 39% (สำนักงานพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, 2557) ข้อมูลเหล่านี้แสดงถึงความต้องการในการพัฒนาศักยภาพและความสามารถในการแข่งขันของ SMEs ไทยในตลาดโลกเป็นอย่างยิ่ง จากยุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศไทยที่มุ่งสู่ “ความมั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน” ผ่านการปรับเปลี่ยนโครงสร้างเศรษฐกิจจาก “ประเทศไทย 3.0” ไปสู่ “ประเทศไทย 4.0” ที่เน้น “เศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม” (Value–Based Economy) นั้น เป็นการแสดงเจตจำนงที่ชัดเจนของรัฐบาลไทยในการแสวงหาแนวทางสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขัน (Competitive Advantage) ในเวทีเศรษฐกิจโลก (World Economic Forum: WEF) ด้วยการยกระดับการพัฒนาจากขั้นการขับเคลื่อนเศรษฐกิจโดยอาศัยปัจจัยการผลิต (Factor-Driven Stage) และปัจจัยด้านประสิทธิภาพ (Investment-Driven Stage) เป็นขั้นการขับเคลื่อนเศรษฐกิจโดยอาศัยนวัตกรรม (Innovation-Driven Stage) (Porter, 1990) เพื่อให้สังคมไทยก้าวข้ามกับดักแห่งการเป็น “ประเทศที่มีรายได้ปานกลาง” มาสู่ “ประเทศที่มีรายได้สูง” (หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ, 2 พฤษภาคม 2559) ทั้งนี้การปฏิรูปโครงสร้างเศรษฐกิจดังกล่าวจำเป็นต้องอาศัยปัจจัยด้านความรู้ (Knowledge Factors) ซึ่งประกอบด้วยวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี นวัตกรรม ความคิดสร้างสรรค์ และการวิจัยและพัฒนามาต่อยอดกระบวนการดำเนินธุรกิจในกลุ่มธุรกิจ SMEs เพื่อให้สามารถสร้างความเข้มแข็งและสามารถแข่งขันได้อย่างยั่งยืนในเวทีการค้าระดับนานาชาติ ทั้งนี้เนื่องจากภาวะเศรษฐกิจโลกที่มีความผันผวน ภาวะเศรษฐกิจที่ตกต่ำในประเทศนำเข้าสำคัญเช่น ญี่ปุ่น จีน สหรัฐอเมริกา และประเทศในกลุ่มยุโรป และความต้องการของผู้บริโภคมีความซับซ้อนยิ่งขึ้นและเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว อนึ่ง จากการประมวลผลข้อมูลที่คณะบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานีได้จัดการฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการผ่านโครงการบริการวิชาการประจำปีงบประมาณต่าง ๆ ที่ผ่านมาให้แก่ผู้ประกอบการ SMEs ในจังหวัดอุบลราชธานีนั้นพบว่า ส่วนใหญ่เป็นการอบรมเพื่อให้ความรู้ด้านไอที การตลาด การบริการ การบัญชี และการเงิน เพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนเท่านั้น ซึ่งเนื้อหาที่ใช้ในการอบรมยังไม่ครอบคลุมการวิจัยตลาดซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นในการขยายตลาดและพัฒนาสินค้าใหม่ ทั้งนี้จากการสัมภาษณ์กับผู้ประกอบการดังกล่าวในเบื้องต้นพบว่า ต่างล้วนมีความสนใจที่จะขยายตลาดไปยังกลุ่มลูกค้ารายใหม่เพื่อเพิ่มยอดขายและต้องการพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อขายฐานลูกค้าเก่าให้มากขึ้น อย่างไรก็ตาม ผู้ประกอบการกลับไม่ทราบความต้องการและพฤติกรรมของกลุ่มลูกค้า ส่งผลให้ไม่ประสบความสำเร็จในการขยายตลาดเท่าที่ควร เนื่องจากสินค้าและบริการที่นำเสนอนั้นไม่สอดคล้องกับความต้องการของลูกค้าที่มีพลวัตรแห่งการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ซึ่งอาจกล่าวได้ว่า ผู้ประกอบการขาดความรู้ความสามารถด้านการวิจัยตลาดนั่นเอง ดังนั้น เพื่อเป็นการเตรียมความพร้อมในการเสริมสร้างศักยภาพการแข่งขันให้กับ SMEs ให้สามารถพัฒนาสินค้าและบริการได้อย่างเหมาะสมและสอดคล้องตลอดจนสามารถก้าวทันการเปลี่ยนแปลงด้านความต้องการของตลาด คณะบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ในฐานะหน่วยงานของรัฐบาลที่ให้บริการด้านเทคโนโลยีและวิทยาการแก่ชุมชน ควรที่จะถ่ายทอดความรู้และเทคโนโลยีด้านการวิจัยตลาดแก่ผู้ประกอบการในจังหวัดอุบลราชธานีเพื่อให้สามารถพัฒนาความสามารถด้านการวิจัยตลาดอันจะช่วยให้ผู้ประกอบการ SMEs สามารถประยุกต์วิทยาการด้านการวิจัยเข้ากับการดำเนินธุรกิจได้ด้วยตนเอง นำมาซึ่งข้อมูลด้านความต้องการของผู้บริโภคที่ถูกต้องและทันสมัยเพื่อให้สามารถพัฒนาสินค้าและบริการได้อย่างเหมาะสม สอดคล้องกับความต้องการตลาดและสามารถช่วยลดต้นทุนในการดำเนินงานได้ จึงอาจกล่าวได้ว่าการให้บริการวิชาการด้านการวิจัยตลาดนั้นจะส่งผลให้ผู้ประกอบการ SMEs บรรลุวัตถุประสงค์ด้าน “ความมั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน” ตามนโยบายของรัฐบาลเพราะการวิจัยตลาดได้ด้วยตนเองนั้นจะช่วยให้ผู้ประกอบการ SMEs มี“ความมั่งคั่ง” ที่สามารถขยายตลาดได้อย่างมีประสิทธิภาพอันนำมาสู่การจ้างงานที่มากขึ้น มี“ความมั่นคง” ที่สามารถนำเอาวิทยาการมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินธุรกิจเพื่อเพิ่มความสามารถทางการแข่งขันและ มี“ความยั่งยืน” ที่สามารถอยู่รอดได้อย่างเข้มแข็งและมั่นคงในภาวะเศรษฐกิจโลกที่กำลังผันผวนอันนำมาสู่การเป็นฟันเฟืองในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทยได้อย่างยั่งยืน